تاریخچه سفر به شمال کنیا ، سفر برای کشف اصل و ریشه بشریت - کتاب ارزان

دانستنی های سفر به شمال کنیا : نکاتی از تاریخچه سفر به شمال کنیا

از دانستنی های سفر به شمال کنیا بدانید که من به همراه دکتر لوئیز لیکی 44 ساله کسی که شجره نامه دیرینه شناسی فوق العاده ای دارد، با هلیکوپتر سفر به شمال کنیا داشتیم. در سال 1959 پدربزرگ و مادربزرگش، ماری و لوئیز لیکی بقایای یک جمجمه که متعلق به 1.75 میلیون سال پیش بود را پیدا کردند که باعث به وجود آمدن یک توافق علمی در خصوص اینکه شروع بشریت از کجا بوده، شد. در سال 1967 ریچارد، پدر لوییز لیکی جمجمه ها و استخوان هایی را در دره اوموی اتیوپی کشف کرد که یکی از قدیمی ترین نمونه های هومو ساپینز بودند که بعدا تعیین شد که قدمت آن حدود 195000 سال می باشد. بعدها ریچارد لیکی روی منطقه دریاچه تورکانا تمرکز کرد جایی که او به همسر دیرینه شناسش، میو پیوست. در سال 1984 کامویا کیمئو، عضوی از تیم لیکی پسر ترکانا را کشف کرد که یک اسکلت تقریبا کامل از یکی از اولین نمونه های شناخته شده هومو ارکتوس می باشد. در سال 1995، میو استخوان هایی را از چندین منطقه در جنوب غربی دریاچه تورکانا از دل خاک بیرون کشید که باعث تحول شناخت علمی شد. قبل از آن تصور می شد که پیدایش بیپدالیسم مربوط به 500 سال پیش بوده اما کشف او تعیین کرد که در واقع پیدایش آن ها مربوط به 4.2 میلیون سال قبل بوده است و در کشف اصل و ریشه بشریت در شمال کنیا مهم می باشد. لوئیس به من گفت: من در سواحل ترکان بزرگ شدم. او به خاطر داشت که هر روز با پدر و مادرش به اردوگاه کوبی فورا می رفتند و او را در حوضچه آبی قرار می دادند تا هم خنک گردد و هم بازی کند تا آن ها هم به کار خودشان برسند. هنگامی که کارشان تمام می شد با یکدیگر به جستجوی دندان تمساح می پرداختند و نزدیک غروب همراه مردانی از اردوگاه با تور مشغول ماهیگیری می شدند و برخی اوقات که صبح زود از خواب بیدار می شدند و با به جامانده حیوانی که شیر شکار نموده بود روبرو می گشتند. هنگامی که او بزرگ شد به این شغل خانوادگی پیوست.در تاریخچه سفر به شمال کنیا گفته شده در سال 1999 او و میو جمجمه ای در کنار دریاچه تورکانا پیدا کردند که قدمت آن بین 3.2 تا 3.5 میلیون سال پیش بود. تیم لیکی مطرح کردند که این فسیل گواهی بر گونه ای از هومین می باشد که قبل از آن ناشناخته بوده و نام این گونه این است : کنیانتراپوس پلاتیوپس. در حال حاضر لوئیز لیکی در حال کوشش برای بالا بردن آگاهی و منابع مالی برای حمایت از تحقیقات بیشتر است و این کار را از طریق ارائه تورهای خصوصی در منطقه دریاچه تورکانا با همکاری مجموعه گردشگری سافاری انجام می دهد. این تور یک سفر پنج شبه است که مسافران را از طریق هلیکوپتر و هواپیماهای خصوصی در اطراف شمال کنیا بگردانند. این تور ترکیبی از اقامت در یک تفریحگاه و دو شب اقامت در یک اتاق ساده با لوئیز در ایستگاه تحقیقاتی سواحل دریاچه می باشد. او حداکثر چهار مهمان را به محل کشف فسیل ها می برد و به محققان معرفی می نماید و آرشیو تحقیقات را با مهمانان به اشتراک می گذارد. از دانستنی های سفر به شمال کنیا در نظر داشته باشید که بعلاوه تورهای هلیکوپتری وجود دارد که از دریاچه و جوامع عشایر ماهیگیر و روستاهای محلی بازدید می نمایند. سفر به شمال کنیای من از نایروبی شروع شد. خلبان هلیکوپتر در حیاط لیکی در پی ما آمد. برای رسیدن به منطقه آبرده در حاشیه شرقی دره گریت ریفت به سمت شمال پرواز کردیم، شلوغی های شهر و حومه شهر را پشت سر گذاشتیم و از زمین های کشاورزی گذشتیم. در آنجا جنگل های بامبو، لوبلیاها و درختان موز غول پیکر قابل مشاهده می باشند. میمون های کولوبوس سیاه و سفید این منطقه در بالای درختان سدر زندگی می نمایند که خود این به کشف اصل و ریشه بشریت در شمال کنیا یاری می نماید. در سفر به شمال کنیا، شب را در ویلای تفریحی سولیو لوج گذراندیم جایی که در حیات وحش و در محل زندگی کرگدن ها واقع شده است. صبح روز بعد بر فراز لایکیپیا پلاتئو پرواز کردیم منطقه ای پر از اقاقیا و چمن است و تعدادی فیل و گورخر و شیرهای نر در آن اطراف حرکت می نمایند. کمی دورتر از شمال دهانه آتشفشانی سیلالی شگفت انگیز را دیدیم که مرا هیجان زده کرد. تقریبا به میزان دایره ای به قطر سه مایل بود و عجیب و باستانی به نظر می رسید. هیچکس آن اطراف نبود تا اینکه ما برای نوشیدن چای و بازدید از چشم انداز ها در لبه آن فرود آمدیم. ناگهان یک گروه از بچه ها به آنجا آمدند، موهای آن ها آغشته به خاک قرمز بود، دستبندهای مهره دار به مچشان بود و آثار بریدگی مربوط به تشریفات مذهبیشان بر روی صورت هایشان مانده بود و تعدادی بز پشت سر آن ها بود. چیزی که باعث تعجب من شد این بود که آن ها بیش از آنکه به این ماشین پرنده علاقه نشان دهند به تصویری از خودشان که روی دماغه براق هلیکوپتر افتاده بود علاقه نشان می دادند. یک دختر بالا و پایین می پرید و به طرز عجیبی به تصویر می خندید. من و لیکی به حرکت به سمت شمال ادامه دادیم. از درون هلیکوپتر رنگ زمین را دیدیم که از سبز به قهوه ای مایل به قرمز تغییر کرد و گله های گاو جای خود را به شترها دادند. ما ستون سنگی سوراخ آتشفشانی ناتاروک را که در اطراف دره رنگارنگ بود، دور زدیم. از بالای کلیپسپرینگرهای عجیب و غریب و لانه موریانه ها که چند فوت ارتفاع داشت، عبور کردیم. باتلاق هایی در آن جا وجود داشت و ما می دیدیم که تمساح های درون آن دم خود را حرکت می دادند تا به عمق آب فرو روند. در تپه های شنی و داغ دره سوگوتا فرود آمدیم وتوقف کوتاهی در آنجا داشتیم سپس به دریاچه لوگیپی رفتیم جایی که قسمت کوچکی در جنوب دریاچه تورکانا است و صدها فلامینگو در آنجا پرواز می نمایند. در دوردست ها من می توانستم جریان گدازه های سیاه را که از آتشفشات تلکی بیرون می آمد، ببینم. سپس از بالای کوه ها پرواز کردیم و من برای اولین بار توانستم یک نگاه کلی به دریاچه تورکانا بیندازم. جدا از اهمیت تاریخی آن تورکانا در وسط یک چشم انداز بیابانی به شکل یک هلال آبی رنگ دیده می گردد. این دریاچه به همراه مخروط های آتشفشانی، چشمه های آب معدنی در نزدیکی سواحل و زمین هایی که عشایر ماهیگیر اردو می زنند، چشم انداز زیبایی را به وجود آورده است.از تاریخچه سفر به شمال کنیا بدانید که این دریاچه 4 میلیون سال است که اینجا واقع شده است، گاهی اوقات پر آب بوده و گاهی آب آن کم شده اما همواره به عنوان یک منبع حیات در سراسر زندگی بشر خدمت نموده است. لیکی مرا به چندین منطقه در حال حفاری برد اما هنگامی که ما برای بازدید رفتیم محققان برای استراحت رفته بودند. یکی از منطقه ها ستون های سنگی بود که متعلق به 7000 سال پیش بود،که لیکی آن را تازه و مربوط به زمان های اخیر می نامید. او به من یاد داد که چگونه در پی چیزهای عتیقه بگردم و من خیلی زود توانستم ابزارهای برش باستانی، پوسته های صدف خشک شده و حتی استخوان های فسیل یک کرگدن را در میان سنگ ها و پهن های خشک شده پیدا کنم. شب ها شام را با هم آماده می کردیم، پشه ها را که در آن اطراف بودند می کشتیم، گین و تونیک می نوشیدیم و در اعماق شب با هم صحبت می کردیم. در خصوص اینکه اجداد ما که در شمال اروپا زندگی می نموده اند چطور ممکن است متعلق به این مکان بوده باشند صحبت کردیم و در خصوص اینکه زمانی که جمعیت جهان به زیر 10000 نفر رسیده بوده چقدر امکان انقراض هوموساپینز وجود داشته به گفت و گو پرداختیم. لیکی نیز داستان زندگی خاصی داشت. او مادربزرگ خود را به یاد می آورد :او می نشست و سیگار بزرگی می کشید. او پدر خود را با عنوان مردی با پاهای پروتزی و کبد و کلیه اهدایی می خواند. دانشمندان در دو ایستگاه تحقیقاتی در دو طرف دریاچه کار می نمایند و از طرف موسسه حوضه تورکانا(TBI)که لیکی در سال 2005 تاسیس کرد، پشتیبانی می شوند. ما از تاسیسات تورکول در جنوب غربی بازدید کردیم جایی که لیکی جواهرات طلا را به من نشان داد و جزئیات تازه کشف شده در خصوص جمجمه هومین و ابزارهای اولیه ای که در آنجا بود را برایم شرح داد. ما بعلاوه با سونیا هارمند، باستان شناس جوان فرانسوی آشنا شدیم که در سال 2011 ابزارهای ساخته شده از طریق انسان های اولیه را در اینجا کشف نموده بود. هارمند یکی از سنگ های کوچکتر را برداشت و آن را روی یک سنگ بزرگتر می کشید تا نشان دهد که اجداد اولیه چگونه لبه های سنگ را تیز می کردند. این حرکت مرا به یاد زن ماهیگیر انداخت که کنار رودخانه در حال تکه تکه کردن صیدش بود. در حالی که دست خود را بر لبه یک سنگ که به دست انسان تیز شده بود گذاشته بود و لبخند می زد گفت:پیدا کردن چیزی شبیه این مانند یک تجربه معنوی است. احساس می کنید شما اولین نفری هستید که بعد از اینکه هومین ها آن را ساخته اند، لمسش می نماید.علاوه بر آماده کردن امکانات برای دانشمندان بین المللی، TBI افرادی از جامعه محلی را برای پیدا کردن فسیل ها و آرشیو آن ها آموزش می دهد. هر گروهی که لیکی به اینجا می آورد باید 15000 دلار به TBI اهدا نمایند که صرف ایجاد چاه های آب، ساخت مدرسه و درمانگاه می گردد. این منطقه محل زندگی حاشیه نشین های کنیا است کسانی که به خاطر منابع نفتی و صنایع انرژی های تجدید پذیر در کنار دریاچه تورکانا و یک سیستم برق آبی در حال ساخت در شمال اتیوپی معیشتشان بیشتر از بقیه در معرض خطر قرار گرفته است. صبح آخرین روز خداحافظی کردیم و من به سمت نایروبی بازگشتم. با هلیکوپتر از کوه های اندوتو گذشتیم و روی قله پوی فرود آمدیم. اینجا در بیش از 6000 فوت بالاتر از سطح دریا من زنبق صورتی، شکوفه ها و سیکادهای بلندی که رشد کندی دارند و در هر سال فقط یک یا دو سانتیمتر رشد می نمایند را پیدا کردم. من فکر کردم که حتما این نمونه ها باید صدها سال قدمت داشته باشند. بعد به ساساب رسیدیم که یک استراحتگاه در ناحیه مرزی شمالی کنیا می باشد. من در حالی که شربت می نوشیدم مشغول تماشای غروب خورشید در رودخانه اواسونیرو شدم. این سفر در جیرافی مانور در نایروبی به خاتمه رسید، جایی که زرافه ها کنار میز صبحانه شما می آیند و مطمئنا زیباترین مکان برای اقامت در مرکز است. همانقدر که این سفر لذتبخش بود، باعث شد من در جهانی لیکی ها که در شمال زندگی می کردند، فرو بروم. به نظر من لوئیز لیکی یک انسان خوش مسافرت و یک معلم شکیبا بود. در شرح مفاهیم عجیب و غریب او اغلب آیپد خود را درمی آورد تا نقشه ها و جداول زمانی و اسناد تاریخی را به من نشان دهد. او اخیرا آزمایش علمی شهروندان را شروع نموده از هواپیماهای کوچک بدون سرنشین برای عکسبرداری استفاده می نماید و عکس ها را به صورت آنلاین برای عموم ارسال می نماید تا در پیدا کردن فسیل ها همکاری نمایند. او بعلاوه یک وبسایت تعاملی راه انداخته تا اکتشافات فسیلی را به نمایش بگذارد. او امیدوار است که از حقایق کشف شده به عنوان ابزار آموزشی استفاده کند تا دانشجویان بتوانند درک درستی از دیرینه شناسی داشته باشند. سفر به دریاچه تورکانا مانند تلنگریست که به ما نشان می دهد باید در خصوص جهانی خود کنجکاو باشیم حتی در خصوص دورترین نقاط آن.اینجا جایی است که نشان می دهد ما در یک بازه زمانی بسیار کوچک زندگی می کنیم(نسبت به عمر سیاره زمین) و به ما می گوید که هرگونه هومو که قبل از ما زندگی می نموده در نهایت از بین رفته پس بهتر است شاد و با انرژی زندگی کنیم که از نکات مهم سفر به شمال کنیا برای کشف اصل و ریشه بشریت بود.