احیای رشته های صنایع دستی و هنرهای سنتی ادامه دارد - کتاب ارزان

ویدا توحدی، مدیرکل دفتر آموزش و ترویج صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در سیزدهمین جلسه شورای تخصصی احیا و باززنده سازی رشته های فراموش شده یا در حال فراموش صنایع دستی و هنرهای سنتی بیان نمود: گره چینی چوب آذربایجان شرقی، پیکرتراشی چوبی آذربایجان غربی، جاجیم بافی استان ایلام، گلیم ماشته استان کهگیلویه و بویراحمد، جاجیم پنبه ای زنجان، خرمهره سازی قم، شال بافی گیلان، حصیر بافی مازندران، پلاس بافی اصفهان در سال 1400 احیا و باززنده سازی شده است.

مدیرکل دفتر آموزش و ترویج صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی اضافه کرد: چادرشب بافی هرمزگان، سفالگری فنوج استان سیستان و بلوچستان، سفره آردی چهار محال و بختیاری، چاقوسازی سنتی کردستان، چنگوم سازی سمنان، نواربافی آلاچیق ترکمن استان گلستان، شال بافی کرمانشاه، بخارایی دوزی خراسان جنوبی، چاقوسازی سنتی و مسگری با روش چکشی از استان همدان هم از دیگر رشته هایی است که سال جاری احیا و باززنده سازی شده است.

وی در این جلسه طرح احیا و باززنده سازی رشته های فراموش شده صنایع دستی را جز اولیت های معاونت صنایع دستی و هنرهای سنتی بیان نمود و گفت: معاونت صنایع دستی و هنرهای سنتی برای سال 1401 برنامه های ویژه ای در راستای پیشبرد این طرحدارد که اجرایی شدن آن اتفاقات خوبی در راستای پیروز کسب و کار را رقم می زند.

برای احیا و باززنده سازی رشته ها باید زنجیره ارزش کامل گردد

توحدی با تاکید بر اینکه هر محصولی دارای ویژگی خاصی است، بیان نمود: برای فراوری انبوه یک محصول باید پژوهش های کافی انجام گردد و مواد اولیه منطبق با محصول انتخاب گردد.

مدیرکل دفتر آموزش و ترویج صنایع دستی اضافه کرد: فراوری انبوه یک محصول جریانی را ایجاد می نماید که اگر جهت از ابتدا اشتباه آغاز گردد تأثیرات جبران ناپذیری خواهد داشت، بنابراین نیازمند تحقیقات و آنالیز های قابل قبولی است.

توحدی توضیح داد: این شورا نه روی محصول بلکه روی رشته های صنایع دستی تمرکز دارد و برای احیا و باززنده سازی رشته ها باید زنجیره ارزش کامل گردد.

مدیرکل دفتر آموزش و ترویج صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی یادآور شد: هدف عمده و اصلی شورا شناسایی و احصای رشته های صنایع دستی و هنرهای سنتی در حال فراموشی، معرض خطر و از یاد رفته استانهای کشور و امکان سنجی و برنامه ریزی برای احیا، حفظ و ترویج آنهاست تا پس از ایجاد چرخه مورد نظر، به تقویت مناسبات تجاری و حتی ثبت ملی یا جهانی شهر یا روستای شاخص آن رشته منجر گردد.