برج ویلیس شیکاگو، آسمان خراشی که نوسان می نماید
به گزارش کتاب ارزان، آسمان خراش معروفی در شیکاگو می تواند به وسیله باد به مقدار یک متر نوسان می نماید.
برج ویلیس (The Willis Tower) از سال 1973 تا سال 1998 (که برج های پتروناس مالزی در این سال ساخته شده اند.) به عنوان بلندترین ساختمان جهان بوده است. این برج یک شاهکار بزرگ مهندسی بود، زیرا به دلیل ارتفاع زیاد احتمال واژگونی آن به وسیله نیروی باد آن هم در شهری مثل شیکاگو بسیار زیاد می باشد.
سرگردان در آسمان
چند رشته اسپاگتی پخته نشده را تصور کنید که به صورت عمودی روی زمین قرار داده شده اند و شما چند سانتی متر پایه زیر این اسپاگتی ها به عنوان پی قرار داده اید. اگر به آن چند ضربه وارد کنید، به احتمال زیاد خواهد شکست. حالا تصور کنید چند رشته اسپاگتی پخته شده که از انگشتان شما آویزان هستند، در اختیار دارید؛ در این حالت هر چه به آن ضربه وارد کنید، نمی شکند.
نتیجه این است که برای جلوگیری از شکسته شدن باید انعطاف پذیر بود. این موضوع یکی از اصول طراحی برج های ویلیس است. با طراحی درست و خلاقانه می توان محدودیت های مهندسی را از بین برد، اما یک مسئله ای راجع به این برج های ویلیس وجود دارد؛ آن هم باد های بسیار شدیدی هستند که از سمت دریاچه میشیگان (Michigan) می وزند. قدرت این بادها به قدری است که اگر شما در بالای برج قرار بگیرید تا قبل از این که احساس خطر کنید، شما را به ارتفاع یک متر به بالا پرتاب خواهد نمود. حتی در یک روز آرام، برج حدود 6 اینچ (15 سانتی متر) در هر دو جهت می چرخد. برای مقایسه ساختمان امپایر استیت (Empire State) در حدود یک اینچ در برابر باد تغییر می نماید.
اگر شما در داخل ساختمان باشید، امکان دارد که متوجه این تکان های شدید ساختمان نشوید. کافی است که در اینترنت دنبال ویدیو های تکان خوردن این برج بگردید؛ خواهید دید که کارمندان آن زمانی متوجه می شوند که در حال حرکت به عقب و جلو هستند که اشیاء یا آب داخل لیوان آن ها در حال حرکت است.
ابتکاری نو برای ساخت وساز
امکان ساخت ساختمان هایی با چنین ارتفاع هایی و انعطاف پذیری زیاد را مدیون روش بسیار خلاقانه لوله ای فضلور رحمان خان (Fazlur Rahman Khan) هستیم. او از مصالح بسیار سبک برای ساخت برج استفاده نموده است که آن را بسیار سبک تر از ساختمان های هم مقدار خود می نماید. خان از لوله فولادی تو خالی به جای ستون های سنگین توپر استفاده کرد. این روش مبتکرانه ی او سال ها الهام بخش ساخت سایر برج ها شده است.
مشکل غلبه بر نیروی باد تنها دلیل ساخت این برج های انعطاف پذیر نیست، بلکه معماران در سراسر جهان با الهام گرفتن از روش انعطاف پذیری خان بر بسیاری از مسائل ساخت و ساز از جمله مشکل زمین لرزه غلبه نموده اند. در حقیقت بسیاری از محققین ادعا می نمایند برج های مدرن در هنگام وقوع زمین لرزه از امن ترین مکان ها هستند. همه این ها نشان دهنده این موضوع است که چه مقدار تفکر خارج از جعبه می تواند منجر به چیز های بزرگی گردد. شما می توانید در کانال اسمیتسونیان (Smithsonian) دیدی از معماری زیبای این برج را مشاهده کنید.
منبع: کجارو / curiosity.com