عصبانیت و طرز برخورد با آن - کتاب ارزان

عصبانیت و طرز برخورد با آن

تازگی ها احساس می کنم که خیلی زودرنج و بدخلق شده ام. با کوچک ترین رفتاری از طرف دیگران عصبانی می شوم. خودم هم می دانم رفتارم اشتباه است و به همین علت چند ساعت بعد احساس بدی دارم. شما هنگام عصبانیت چگونه خود را آرام می کنید؟

عصبانیت احساسی مخرب است و آرامش فکری را از ما می گیرد. عصبانیت با احساس پریشانی ما را رها می سازد و اغلب میراث افسردگی و پشیمانی از خود به جا می گذارد. در مواقع عصبانیت، احساس دستپاچگی به ما دست می دهد و به نظر می رسد قدرت متوقف ساختن آن از ما سلب شده است.

1) نکته اول اینکه، ما احساس می کنیم عصبانیت چیز بدی است. اگر ما واقع بینانه در پی کنترل آن باشیم، این امر غیرممکن نخواهد بود. اگر احساس کنیم عصبانیت چیز خوبی است (موضوعی توجیه پذیر)، امری عادی به نظر خواهد آمد. سری چین موی درباره آثار مضر عصبانیت می نویسد: عصبانیت مانع بزرگی است. آثار پس از عصبانیت عبارت است از یأس و افسردگی. ما باید عصبانیت را شبیه دزدی فرض کنیم که ماهیت و طبیعت آن دزدی است. عشق و محبتی که درون ماست مانند گنجینه ای گرانبهاست. اگر اجازه دهیم که این دزد (عصبانیت) به درون ما نفوذ کند، به سرعت گنجینه مان را به سرقت خواهد برد.

2) نکته دوم آنکه، ما باید این احساس را داشته باشیم که عصبانیت بخشی ذاتی از خود ما نیست بلکه چیزی است در اطراف ما که اجازه ورود آن را به درون مان می دهیم. اگر ما برای لحظه ای به عقب برگردیم، می توانیم مشاهده کنیم که عصبانیت بخشی از طبیعت و هویت ما نیست.

3) نکته سوم آنکه، این نکته مهم است که به یاد آوریم زمانی که عصبانی می شویم، به آنچه خواستار آن هستیم، دست نمی یابیم. اگر از شخصی عصبانی شویم، حتی اگر این عصبانیت توجیه پذیر باشد، شخص مقابل به احتمال قوی واکنش دفاعی از خود نشان می دهد. اما ممکن است با مهربانی پاسخ دهد و سپس شرایط به حالت عادی برگردد. برای مثال، اگر در خرید از یک مغازه به طرز نادرستی درگیر عصبانیت نشویم و نظرمان را به روش مودبانه و قابل قبولی بیان کنیم، در آن صورت مغازه دار وادار می گردد پاسخ منطقی به ما بدهد. اگر ما به طرز خیلی عصبی به مسایل واکنش نشان دهیم، در این صورت اغلب مردم مایل نخواهند بود با چنین شرایطی، درست برخورد نمایند. آنان احتمالا در پی واکنش های محبت آمیز هستند. مساله فوق شبیه مانعی میان خودمان و شخص دیگر است.

4) نکته چهارم اینکه، اگر ما احساس می کنیم که عصبانی خواهیم شد، اولین چیزی که باید انجام دهیم، این است که سریع واکنش نشان ندهیم. کلمات قدرت فوق العاده ای دارند. اگر ما با عصبانیت صحبت کنیم، بعدها به آسانی پشیمان خواهیم شد. در این هنگام بهتر است سعی کنیم آرام نفس بکشیم. رییس جمهور آمریکا توماس جفرسون می گفت: وقتی عصبانی هستید، پیش از صحبت کردن تا 10 بشمارید و اگر خیلی عصبانی هستید، تا 100 بشمارید. این نصیحت عاقلانه ای است زیرا اغلب تا آن موقع (اگر تا 100 بشماریم) عصبانیت فروکش نموده است و ما قادر خواهیم بود شرایط را روشن تر ببینیم. به آرامی نفس کشیدن تاثیر قوی بر افکارمان دارد. فکر ما را آرام می نماید و بدین وسیله هیجان مان کاهش می یابد.

5) نکته آخر اینکه که باید سعی کنیم، آرامش درونی مان را استمرار بخشیم. اگر ما تمرکز و یا تمرینات تنفسی داشته باشیم، می توانیم آرامش را بر بدن خویش حاکم سازیم. به وسیله تمرکز می توانیم یاد بگیریم روی افکار و فکر مان کنترل داشته باشیم و دریابیم که ماهیت درونی مان در پی آرامش است. افکار عصبانی، مانند موج های دریا هستند. آنها زودگذرند و بخشی از شخصیت و هویت واقعی مان نیستند. پس اگر ما به آرامش درونی دست یابیم، قادر خواهیم بود از هیجاناتی مانند عصبانیت دور بمانیم.

منبع:www.salamat.com

/م

منبع: راسخون