فرانسوی هایی که خوردند و بردند و دوباره برگشتند

به گزارش کتاب ارزان، خبرنگاران: با توجه به افت فاحش صنعت خودروسازی فرانسه در سال های اخیر، شاید بهتر باشد ایران به جای اطمینان مجدد به شرکت های بدسابقه پژو و رنو، اقدام به مذاکره با شرکت های بزرگ خودروسازی در ژاپن، کره جنوبی، ایتالیا و حتی آلمان کند.

فرانسوی هایی که خوردند و بردند و دوباره برگشتند

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، این روزها بعضی برای بازگشت شرکت های فرانسوی به کشورمان پس از لغو تحریم ها فرش قرمز پهن نموده اند و گویا از خاطر برده اند که فرانسوی ها پیشگام کشورهای غربی در اجرای دور جدید تحریم های شدید مالی علیه ایران از 4 سال پیش بدین سو بوده اند.

پس از فتنه سال 88 کشورهای غربی به رهبری آمریکا با توهم امکان استفاده از شکاف های اجتماعی در داخل ایران برای تحت فشار قرار دادن نظام جمهوری اسلامی، تحریم های گسترده مالی علیه کشورمان را کلید زدند.

این تحریم ها که در نوع خود در تاریخ معاصر بین الملل، بی سابقه به حساب می آمد، با هدف اعمال فشار مستقیم بر مردم ایران طراحی و اجرا شد.

به همین دلیل، بر خلاف تحریم های سه دهه ای غربی ها علیه ایران که عمدتا بر تحریم فعالیت های سیاسی-مالی دولت و ظرفیت های تسلیحاتی ایران راسخ بود، این بار غربی ها کوشش کردند با تحریم های جدید مستقیما معیشت مردم ایران را تضعیف نمایند.

به همین دلیل بود که علاوه بر مواد غذایی، حتی صادرات داروهای حساس به ایران هم در این سال ها تحریم شد تا جمهوری اسلامی تحت فشار نارضایتی مردم از اصول خود کوتاه بیاید.

تیم طراح تحریم های جدید در وزارت خزانه داری آمریکا متمرکز بود که با رصد عمیق اوضاع مالی، اجتماعی و سیاسی ایران و جزئیات روابط تجاری رسمی و غیررسمی میان ایران با سایر کشورها، کوشش کرد تمامی راه هایی را که بستن آنها سبب فشار به مردم ایران می شد، پیدا کند.

تیم آمریکایی طراح تحریم ها پس از مطالعات فراوان درباره آسیب های سبک زندگی مردم و نقاط ضعف مالی ایران، به طیف گسترده ای از اقداماتی که موجب نارضایتی در ملت ایران می شد، دست یافت.

این طیف گسترده تحریم ها شامل راهکارهایی برای تحقق کمبود داروهای حساس در داخل ایران، کمبودهای مقطعی یا طولانی مدت مواد غذایی پرمصرف و کالاهای اساسی و گرانی های ناگهانی آنها، وقفه در تامین و عرضه بنزین، گران شدن خودرو، اخلال در نقل و انتقال پول از ایران، گرانی ارز و تورم و ... می شد.

از آنجا که این تحریم ها به طور یکجانبه از سوی آمریکا و نه شورای امنیت سازمان ملل، طراحی و اجرا شد، کشورهای دیگر قانونا ملزم به رعایت آنها نبودند. اما آمریکایی ها با اعمال زور، تهدید و فشار به دولت های دنیا و شرکت های سایر کشورها کوشش کردند آنها را به اجرای این تحریم ها مجبور نمایند.

ابزار فشار کاخ سفید علیه شرکت های خارجی نیز تهدید این شرکت ها به اخراج از بورس های آمریکا، قطع روابط تجاری با شرکت های آمریکایی و تحمیل جریمه های هنگفت به بهانه های گوناگون بود. با این حال، بسیاری از شرکت های غیرآمریکایی در این چند سال، به طور پنهانی به روابط تجاری خود با ایران ادامه دادند.

فرانسه، دایه مهربان تر از مادر

اما آنچه که قابل تامل است، پیشگامی پاریس و شرکت های فرانسوی در اجرای این تحریم های یکجانبه آمریکا علیه ایران بود.

به عنوان مثال، اواخر سال 1390، در حالی که هنوز تحریم های جدید آمریکا علیه صنعت خودروسازی ایران وارد مرحله اجرایی نشده بود، شرکت پژوی فرانسه به طور ناگهانی ارسال قطعات به ایران را متوقف کرد؛ اقدامی که چیزی جز خودشیرینی پاریس برای واشنگتن نبود.

این شرکت که طی دو دهه اخیر میلیاردها دلار از بازار خودرو ایران درآمد کسب نموده بود، با بی اعتنایی به تمامی قراردادهایش با شرکت های ایرانی، طی بیانیه ای گفت که تنها 1.5 درصد از درآمد دنیای این شرکت از معامله با ایران خودرو حاصل می گردد و سرمایه ای در ایران ندارد و از قطع همکاری با ایران، زیان چندانی نخواهد دید.

در واقع آن روزها پژو با قطع همکاری ناگهانی با ایران، زیر پا گذاشتن تمامی قراردادهایش با ایران خودرو و بیانیه ای که پس از آن منتشر کرد و مدعی شد از قطع همکاری با ایران زیان چندانی نخواهد دید، دهان کجی بزرگی به ایران و ایرانی کرد.

هرچند بعدها با تعطیلی چند واحد از کارخانجات پژو در فرانسه به علت قطع صادرات به ایران، این شرکت زیان هایی را متحمل شد، اما بیشترین ضرر را شریک ایرانی پژو یعنی ایران خودرو دید که بخش اعظم فراوریاتش را بر شراکت با پژو بنا نهاده بود.

در نتیجه اقدام پژو، بخشی از اهداف طراحان تحریم ها در واشنگتن نیز محقق می شد؛ کمبود ناگهانی قطعات موجب خوابیدن خطوط فراوری انواع مختلف خودروهای 206، پژو پارس و 207 در ایران خودرو شد. متعاقبا قیمت ها در بازار خودرو نیز هر روز بالا و بالاتر می رفت و موجی از نارضایتی مشتریان بابت این مسئله ایجاد شد.

هرچند از کوته نگری دیرینه مدیریت صنعت خودروسازی کشور نباید غافل شد که در مدت طولانی همکاری با پژو، خودروسازی ایران را به خط مونتاژ محصولات پژو تبدیل نموده و کمتر به فکر بومی سازی قطعات بودند، اما در مجموع اقدام پژو نامی جز خیانت نداشت.

به هر حال، اقدام شرکت پژو در زیر پا گذاشتن قراردادها و تعهداتش، سبب زیان بالایی برای ایران خودرو شد و در افزایش شدید قیمت خودرو در بازار ایران، نقش به سزایی داشت.

علاوه بر پژو، سایر شرکت های فرانسوی همچون رنو نیز به قراردادهای خود با ایران پایبند نماندند و جهت جلب رضایت آمریکا، بر تنور تحریم ها علیه ایران دمیدند.

در طول مذاکرات هسته ای در 2 سال اخیر نیز مسئولان فرانسوی تندترین مواضع را نسبت به ایران داشتند .

با این حال، پس از جمع بندی مذاکرات هسته ای وین، فرانسوی ها به ناگاه تغییر موضع داده و برای بازگشت به بازار ایران، جلوتر از سایر کشورهای غربی راهی ایران شده اند.

شرکت پژو مجددا برای حضور در بازار ایران و به عبارت درست تر درآمدزایی از محل صادرات به ایران، اعلام آمادگی نموده و کارشناسان این شرکت نیز اخیرا در ایران خودرو مستقر شده اند.

این در حالی است که هم مردم و هم مسئولان کشور با دلخوری از اقدام غیردوستانه پژو و سایر شرکت های فرانسوی تاکید داشته اند که این شرکت ها نباید به راحتی و بدون جبران خساراتی که به ایران زده اند، بازگردند.

اتفاقا پس از توافق ژنو در آذرماه سال 1392 نیز نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت در این باره گفت: به هر حال پژو باید تاوان گذشته را بدهد و به نحوی آن را جبران کند. ما همین طوری حاضر نیستیم چراغ سبز به این شرکت نشان دهیم و باید به نحوی گذشته را جبران کند. ما تاکید داریم که بخش صادرات در همکاری با شرکت پژو فعال گردد.

اینک اما با چراغ سبزی که دولت ایران به وزیر خارجه فرانسه و هیئت تجاری همراه وی نشان داده، تعیین نیست آیا آن پیش شرط ها برای جبران خسارات در چارچوب مذاکرات میان هیئت فرانسوی و مسئولان ایرانی قرار گرفته است یا خیر؟

در ضمن با توجه به افت فاحش صنعت خودروسازی فرانسه در سال های اخیر، شاید بهتر باشد ایران به جای اطمینان مجدد به شرکت های بدسابقه پژو و رنو، اقدام به مذاکره با شرکت های بزرگ خودروسازی در ژاپن، کره جنوبی، ایتالیا و حتی آلمان کند.

اتفاقا در پی سفر اخیر وزیر اقتصاد آلمان به کشورمان، مسئولان دولتی از تمایل آلمان ها برای ورود به صنعت خودروسازی ایران خبر دادند.

با توجه به این که صنعت خودروسازی آلمان بسیار قوی تر و پیشرفته تر از همتای فرانسوی آن است، اگر ابراز تمایل خودروسازان آلمانی و دیگر کشورهای صاحب برند معتبر درست باشد، چه بهتر که این بار خودورسازان ایرانی به سمت همکاری با آنها برای فراوری خودروهای باکیفیت بروند.

منبع:مشرق

خبرنگاران: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای بازنشر می گردد.

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها

منبع: تسنیم
انتشار: 13 دی 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: discountbook.ir شناسه مطلب: 563

به "فرانسوی هایی که خوردند و بردند و دوباره برگشتند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "فرانسوی هایی که خوردند و بردند و دوباره برگشتند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید