باید خود را برای دوران پساکرونا آماده کنیم - کتاب ارزان

متن سخنان روحانی به این توضیح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

روز میلاد با سعادت پرچمدار حادثه کربلا؛ قمر بنی هاشم(ع) و روز تجلیل و احترام به جانبازان عزیز سراسر کشورمان را تبریک عرض می کنم و امیدوارم از فرصت معنوی این ایام که ایام میلاد شعبانیه است و روز بعد هم میلاد امام سجاد(ع) را داریم، برای توجه بیشتر به خداوند و معنویت استفاده و از همه خادمان کشور به خوبی تجلیل کنیم.

می خواهم در این فرصت از مردم عزیز و بزرگواری که در این ایام تحمل کردند و به دستوراتی که مسئولین بهداشتی کشور داشتند و توصیه هایی که کردند، توجه فرمودند و همچنین گروهی که برای زندگی مردم و تأمین مایحتاج عمومی مردم همه توان خودشان را بکار بردند، سپاسگزاری و تشکر کنم.

اولاً در کشور ما اصل اول در شرایط فعلی سلامت مردم است؛ باید از بخش بهداشت و درمان و همه سربازان مقدم این خط، یعنی پزشکان، پرستاران و کادر درمانی تقدیر و تشکر و از آنها حمایت کنیم؛ دولت با همه توان حامی اینها خواهد بود؛ نیازمندی ها، تجهیزات، هر آنچه در داخل و خارج باید تأمین گردد، ما این حمایت صد در صد را از بخش بهداشت و درمان داریم.

دیروز یک جلسه ویدئو کنفرانسی بسیار خوبی با حدود 30 نفر از متخصصین و پزشکان عالی رتبه کشور در بخش های مختلف عفونی، ویروس، در بخش های دیگر پزشکی که با این بیماری جدید و ویروس کرونا مرتبط می گردد داشتیم و بحث های خوبی کردیم و خوشبختانه نظرات بسیار بهم نزدیک است و یک جور فکر می گردد.

در سوالاتی که از این عزیزان داشتم همه آنها قبول داشتند که این یک موضوع غافلگیرنماینده برای جهان بود؛ یعنی هیچ کس در جهان، هیچ مرجع علمی و پزشکی در سال های پیش، پیش بینی نمی کردند که در این روزها با یک بیماری مسری مهاجم اینچنینی روبرو شویم که بتواند در یک زمان کوتاهی همه سطح جهان را شامل گردد و همه را مبتلا کند.

بعضی از متخصصین در جلسه دیروز می گفتند، شبیه این 140 سال پیش بوده؛ اما از 140 سال پیش تا به امروز یک چنین بیماری مسری که به این صورت عالمگیر بوده و در این حد قدرت سرایت داشته باشد و بتواند همه ارکان جامعه را از سیاست، اقتصاد و روابط اجتماعی تحت تأثیر قرار دهد، نداشتیم و این اولین بار بعد از گذشت بیش از یک قرن است که با این حادثه روبرو می شویم.

از همه این عزیزان پرسیدیم که در ماجرای کرونا در ایران کجای داستان هستیم؟ آیا ما از نقطه پیک و اوج عبور کردیم و در نقطه ای هستیم که به سمت شرایط بهتر حرکت می کنیم؟

پاسخ دوستانی که صحبت کردند این بود که در بعضی استان ها بله، از پیک عبور کردیم و در شیب پایین قرار گرفتیم، اما در بعضی استان ها هنوز نمی توانیم با اطمینان صحبت کنیم؛ بعضی از آنها می گفتند باید منتظر سرانجام تعطیلات عید نوروز باشیم و بعد قضاوت کنیم که در چه وضعیتی هستیم.

اما یک نکته بسیار مهمی بود که چون مورد اتفاق همه بود می خواهم خدمت مردم عزیز کشورمان بگویم؛ و آن اینکه ماجرای کرونا این نیست که مثلاً یک هفته و یا 10 روز دیگر به زمانی برسیم که ویروس کرونایی در عالم یا در ایران نباشد.

این ویروسی که آمده و وارد جامعه شده، ممکن است یک سال یا دو سال دیگر باشد؛ منتها باید شرایط جامعه را برای نوعی روبرو شدن با این ویروسی که شرایط اش ضعیف می گردد و اکثریت جامعه در برابر این ویروس قدرتمند می شوند و بدن ها توانمند می گردد، قابل تحمل کنیم.

یکی از پزشکان مثالی می زد و می گفت این هم مثل آنفلوآنزایی است که هست، می رود و بعد می آید، اوج می گیرد و تمام می گردد و دو مرتبه می آید. بنابراین باید خودمان را برای زندگی با یک چنین ویروس تا زمانی که معالجه قطعی و یا واکسن قطعی برای آن پیدا گردد که هیچ کدام اینها تا امروز هنوز نشده است، آماده کنیم.

بنابراین کوشش ها باید برای این باشد که نگذاریم یک مرتبه در یک استان، شهر و جامعه ای یک اوج و پیک پیش روی ما قرار بگیرد که دستگاه درمان را با اضطراب و مشکل روبرو کند؛ شرایط را باید به گونه ای مدیریت کنیم که دستگاه درمان بتواند اینها را درمان کند و به تدریج از این مسأله عبور کنیم.

البته دیروز شاید بسکمک از متخصصین به من تأکید کردند این شرایط سختگیرانه ای که شروع شده یک هفته دیگر ادامه پیدا کند و اشاره داشتند اگر یک هفته دیگر ادامه پیدا کند، برای اینکه فعالیت ها به خوبی و به آن ترتیبی که گفته شد، شروع گردد، مطمئن تر هستیم.

این هم که فعالیت ها شروع گردد، معنایش این نیست روزی که می گوییم فعالیت ها از نو شروع گردد یعنی همه آن پروتکل های بهداشتی را باز هم کنار بگذاریم؛ این سبک زندگی جدیدی که شروع کردیم در اینکه بهم دیگر دست نمی دهیم و قرب و نزدیکی مان بهم دیگر یک مقدار با فاصله انجام می گیرد، بسکمک از کارها را با تلفن و فضای مجازی انجام می دهیم و اینکه زندگی ما زندگی الکترونیکی شده است، برای یک مدتی باید ادامه بدهیم و حتی شاید این بیماری در بعضی از زمینه ها فرصتی برای ما بوجود بیاورد تا بخشی از زندگی را الکترونیکی کنیم و شرایط را تغییر دهیم و این به نفع جامعه ماست.

ممکن است روابط مان را در ارتباط مردم با ادارات، خدمات جامعه، حتی با مراکز توزیعی که مواد لازم را در اختیار می گذارند، یک مقدار تغییر دهیم؛ بنابراین در سبک زندگی یک تغییراتی ایجاد می گردد که این تغییرات احتمالاً برای یک مدتی باید باقی بماند.

از همه متخصصین دیروز سوال کردیم کاری که تا امروز انجام دادیم مورد قبول شماست و آیا نقصی دارد یا ندارد؟ خوشبختانه همه متخصصین کار صورت گرفته را قابل قبول و درست می دانستند؛ البته یک توصیه هایی داشتند؛ مثلاً می گفتند برای اینکه درمانی برای این بیماری پیدا گردد، باید یک سرمایه گذاری ویژه ای را بکنید تا بتوانیم راجع به واکسن حرکت کنیم؛ یا بعضی ها می گفتند در بعضی از رشته های پزشکی باید تغییراتی ایجاد گردد؛ بعضی از رشته ها را امروز در بخش عفونی اهمیت بیشتری دهیم؛ مثلاً بیشتر باید سرمایه گذاری کنیم که به نظر من توصیه های بسیار خوبی کردند و همه آن توصیه ها مورد قبول است.

حتماً وزارت بهداشت و درمان به آن توصیه ها عمل نموده و ما هم حمایت و کمک می کنیم که همه آن کارها به خوبی انجام بگیرد.

منتها در اینجا به مردم بسیار عزیز و خوب کشور می خواهم تأکید کنم که هیچ تصمیمی تا امروز در ستاد ملی کرونا اتخاذ نکردیم، مگر آنکه در کمیته های تخصصی درباره آنها بحث کردیم و متخصصین آن راه را بهترین در آن مقطع تشخیص دادند؛ هیچ تصمیم دیگری اتخاذ نکردیم؛ اگر مدارس را تعطیل کردیم در مجموع آنها تصمیم شان در آن مقطع این بود که الان مدرسه تعطیل و در یک مقطع دیگری بازگشایی گردد؛ قبول و گوش کردیم.

اگر آنها به ما گفتند باید اماکن مقدسه برای شب عید تعطیل گردد، گوش کردیم؛ اگر آنها گفتند باید نمازهای آدینه تعطیل و اجتماعات برای شادی و غم نباشد و مردم دور هم جمع نشوند، حتی اگر فردی در اثر کرونا، فوت می نماید، کفن و دفن اش چگونه باشد، هر آنچه متخصصین گفتند حمایت، گوش، دنبال و مشورت کردیم.

تقریباً می توانم بگویم تصمیمات را با اتفاق آراء شروع کردیم؛ اینطور نبوده که 20 درصد موافق و 80 درصد مخالف باشند؛ نظر مخالفین را بگیریم یا بالعکس، همواره کوشش کردیم به یک بحث و اقناعی برسیم و نظر واحدی داشته باشیم؛ بر آن مبنا هم داریم تصمیم می گیریم.

اما مردم عزیز باید بدانند در کنار سلامت که برای ما اصل اول امروز است، فراوری هم به عنوان یک اصل است؛ نمی توانیم در کشور فراوری را تعطیل کنیم؛ نمی توانیم در کشور فراوری و توزیع مواد غذایی و بهداشتی یا مغازه و فروشگاه اش را تعطیل کنیم؛ نمی توانیم نیازمندی های عمومی مردم از جمله در آب، برق، گاز و حمل و نقل را تعطیل کنیم. این کار امکان پذیر نیست.

یعنی مدیریت جامعه بر این مبنا است که سلامت، فراوری، امنیت جامعه برای ما اصل است؛ همه نیروهای مسلح، مرزداران، پلیس، همه در صحنه هستند و اگر بنا باشد امنیت خدشه دار گردد، اصلاً مفهوم ندارد؛ بنابراین اصول متعددی را داریم و این اصول را باید مد نظر قرار دهیم؛ اینها را در کنار هم مقایسه می کنیم و به یک تصمیم گیری می رسیم و از مردم هم خواهش می کنیم به آن تصمیمات عمل نمایند تا از این شرایط سخت بگذریم.

نکته دیگری که می خواهم بگویم اینکه از همه آنهایی که بیرون صحنه هستند و فعلاً در صحنه تصمیم گیری نیستند - ممکن است مقام و مسئولیتی هم داشته باشند و یا اینکه دو الی سه ماه دیگر مقام پیدا نمایند و جایگاه را چند ماه دیگر در اختیار بگیرند - خواهش می کنم کمک نمایند. این شرایط، شرایط مرید جمع کردن و شرایطی نیست که بخواهیم جنگ سیاسی بکنیم؛ بحث الان نه جنگ سیاسی، نه حزبی، نه قومیتی، نه ملیتی است؛ یک مسأله عمومی جهانی است و می خواهیم از این مسأله به خوبی عبور کنیم.

یک محدودیتی هایی باید در جامعه بگذاریم؛ این محدودیت ها نمی تواند آنچنان حداکثری باشد که قابل اجرا نباشد و نمی تواند آنقدر حداقلی باشد که تأثیر لازم را نگذارد؛ باید بین حداقل ها و حداکثرها در زمان های مختلف، شیوه های مختلف را برگزینیم و انتخاب کنیم و بر آن مبنا عمل کنیم.

خواهش می کنم بگذاریم آن دستاوردهای بزرگی که در سایه این رنج و مشقت بدست آمد، دائمی گردد؛ این بیماری، رنج، مشقت و گرفتاری بود و برای مردم مشکل آفرید؛ یک عده از مردم عزیزان خودشان را از دست دادند؛ زندگی سختی را برای پزشکان و پرستاران فراهم کردند؛ همه اینها بود، اما یک آثاری هم داشت و آن آثار خوب را نباید بگذاریم از بین برود؛ یعنی در کنار این همه رنج، یک وحدت درست شد، نگذاریم آن وحدت از بین برود؛ در کنار این همه سختی یک انسجام درست شد، نگذاریم آن انسجام از بین برود؛ دل ها بهم نزدیک شد؛ مقدار زیادی کینه ها زدوده و دل ها متوجه حق و خداوند و کمک به همدیگر شد؛ این آثاری که در کنار این رنج و مسائل به دست آوردیم را نگذاریم از بین برود.

یک سرمایه اجتماعی ارزشمندی پیدا کردیم؛ این سرمایه اجتماعی به نفع همه است. اینکه دولت به مردم اعتماد داشته باشد، مردم به دولت اعتماد داشته باشند و هر روز بهم نزدیک تر شوند، این کار را بهتر پیش می برد و کارها روان تر حرکت می نماید؛ هر چه اگر اینجا اضافه شده باید کاری کنیم که این سرمایه را حفظ کنیم و از دست ندهیم.

آخرین نکته من این است که امروز صبح آقای دکتر نمکی وزیر بهداشت و درمان، ایران را با کشورهای دیگری که امروز گرفتار این بیماری هستند مقایسه کردند و رتبه ایران، رتبه قابل قبولی بود؛ هم در جهت درمان، یعنی تعداد افرادی که مبتلا می شوند و این تعداد درمان می شوند و بهبود یافته هستند؛ آمارش، آمار قابل قبول است و هم توانمندی ما؛ امروز که هم تخت های آی سی یو و تجهیزات وجود دارد، آمارش، آمار قابل قبول است و هم کاهش فوتی ها و مرگ و میرها قابل قبول است؛ هم تسلط کادر درمانی بر کارشان و عدم اضطراب شان که قابل قبول است و هم شرایط خوب بسکمک از استان ها که آنها از پیک عبور کردند و وضع شان خوب است و هم استان هایی که هنوز محل بحث هستند و باید از پیک عبور نمایند.

آقای نمکی یک کلمه ای در آخر گفت که ارزشمند بود؛ گفت در مجموع اوضاع این هفته بهتر از هفته پیش است و ما همین را می خواهیم؛ می خواهیم قدم به قدم به نقطه مطلوب برسیم و وقتی هم مقایسه می گردد این آمار با آمار کشورهای دیگر، حتی کشورهای اروپایی و غربی، شرایط ما، شرایط خوبی است.

امیدواریم در سرانجام این فرایند که پیش می رویم، یک رتبه مطلوبی به دست بیاوریم؛ همواره مردم و پزشکان ما افتخار آفریدند؛ ان شاء الله در این مقطع هم همین طور خواهد بود و به یک افتخار می رسیم؛ همه جهان هم می دانند که ما در شرایط عادی نیستیم؛ در شرایط فشار و تحریم هستیم و در عین حالی که در شرایط تحریم هستیم توانستیم به خوبی مقاومت کنیم و کشور را در حدی که در توان بوده، اداره کنیم.

بنابراین باید خودمان را در نظر بگیریم؛ زندگی با کرونای ضعیف تر، محدودتر در ماه های آینده نه زندگی بدون کرونا؛ این به این سادگی نیست که بگوییم 10، 20 روز دیگر کرونایی نیست. نه در جامعه هست و ممکن است عده ای مبتلا شوند و عده ای ناچار شوند به بیمارستان بفرایند؛ ولی کرونایی است که می توانیم با آن زندگی کنیم؛ نه ایران، همه جهان اینطور است؛ از طرفی خودمان را باید برای پساکرونا آماده کنیم؛ برای آن روزی که درمان و واکسن این بیماری پیدا گردد و همچنین در این شرایط باید خودمان را آماده کنیم برای همه نیازمندی های جامعه که امروز مورد توقع مردم است و ان شاء الله بتوانیم کار را پیش ببریم.

به مردم بیش از گذشته امیدواریم و می دانیم آنها با ما همکاری خواهند کرد؛ هم به پزشکان بیش از گذشته امیدواریم و می دانیم امروز مسلط تر از همواره هستند و هم به واحدهای فراوریی و خدماتی مان در کل کشور و می دانیم که بعضی از واحدهای فراوریی و خدماتی در سختی و زحمت قرار گرفتند، در حد توان مان ان شاء الله آنها را کمک و کمک خواهیم کرد.